Deze zat, zo blijkt, alweer ruim vier (!) jaar tussen m’n drafts verstopt.

Van m’n drie strats (zie onderstaande foto) had er een ’n ferm nekprobleem: de trussrodmoer van de Classic Series ’50s kon niet strakker, en toch boog de hals te ver naar voren om écht gemakkelijk te spelen.

Iets minder ernstig was de toestand van de sowieso veeleer lage frets: her en der nogal ingesleten, met wat fret buzz tot gevolg.

Anyhoo: omwille van dat laatste heb ik de frets (een beetje) gevlakt en weer ‘gekroond’; het eerste probleem is dankzij een vijftal (!) M5-sluitringetjes ook van de baan.

Ook heb ik maar ’n nieuwe topkam geïnstalleerd. M’n vorige poging om de actie (d.i. de afstand van de snaren tot de toets/frets) nabij de topkam wat te verlagen was – jaren geleden – niet helemaal succesvol. Ik had het sleufje van de G-snaar niet alleen dieper, maar ook net te breed gemaakt. (More buzz!, zeg maar.)

Nog ’ns beperkt maar fijn geknutseld, dus.